Hello steemians! Today I wanted to give you something different from my usual posts. No educational content, no funny presentations of weird phenomena. This post is a short story I wrote back in high school. The original text was in Greek, so I translated it ιn English. I don't know how many of you it will appeal to, but I'd be happy to get some comments and feedback :)
(Image source: pexels.com)
Translated english version:
A Sea Of Scarlet
He has always loved swimming. The sea made him feel free, being one with the waves he adored was his little getaway. His mother said he was born on a ship. Maybe it was this first encounter with the water that got him addicted to the "blue drug".
The sun was so hot on that day, even hotter than it had been the days before. It was late July and the indicator on the thermometer could almost kiss 42 degrees Celsius. He left house at 10 o'clock, as he would do every day, he had to get his daily "fix". He jumped on his motorcycle and turned the engine on.
He was wearing blue jeans and a scarlet sleeveless T-shirt. He could not bear his helmet on a scorching hot day like this so he preferred to leave home wearing only his sunglasses. As he was driving along the coastal road, he could feel the wind caressing his body. It would get through his clothes and give him the illusion of flying. His motorcycle was his second great love after the sea for that reason.
His daily getaway was getting closer and closer. But life had other plans on that day. He had driven this road numerous times before, as many as the times he could "steal" some time to visit his "lover", another nickname he had given to the sea.
This time was different. Suddenly, on a curve of the road he knew so well that flying feeling changed. The wind was now falling on him very awkwardly and his body had already started sinking in a sea so different from the one he loved. It was a sea that hadn't always been there. It was a sea of scarlet.
Πρωτότυπη έκδοση στα ελληνικά:
Μια Θάλασσα Κόκκινη
Πάντα του άρεσε να κολυμπάει. Η θάλασσα τον απελευθέρωνε, ήταν ένας τρόπος να ξεφεύγει και να γίνεται ένα με τα κύματα που τόσο αγαπούσε. Η μητέρα του λέει πως γεννήθηκε πάνω σε πλοίο. Ίσως αυτή η πρώτη επαφή με το υγρό στοιχείο να τον έθισαν στο γαλάζιο "ναρκωτικό".
Εκείνη τη μέρα ο ήλιος έκαιγε περισσότερο από τις προηγούμενες. Ιούλιος μήνας κι ο υδράργυρος σχεδόν φιλούσε τους 42 βαθμούς. Ξεκίνησε, όπως έκανε κάθε μέρα, στιε 10 το πρωί από το σπίτι του για να πάει να πάρει την καθημερινή του "δόση' από τη θάλασσα που τόσο αγαπούσε.
Ανέβηκε στη μηχανή του κι έβαλε μπρος. Φορούσε ένα μπλε τζιν παντελόνι κι ένα κόκκινο αμάνικο μπλουζάκι. Η αφόρητη ζέστη τον έκανε να μην μπορεί να ανεχτεί στο κεφάλι του το κράνος κι έτσι έφυγε φορώντας μόνο τα γυαλιά ηλίου του. Καθώς οδηγούσε στην παραλιακή αισθανόταν τον αέρα τον χτυπάει ευχάριστα. Έμπαινε μέσα από τα ρούχα του και τον έκανε να νιώθει ότι πετάει. Η μηχανή του ήταν η δεύτερη μεγάλη του αγάπη μετά τη θάλασσα.
Σιγά σιγά πλησίαζε όλο και περισσότερο στην καθημερινή του "απόδραση". Η ζωή όμως είχε άλλα σχέδια γι' αυτόν. Είχε περάσει αυτόν τον δρόμο άπειρες φορές στη ζωή του, όσες κι αυτές που ξέκλεβε λίγο χρόνο από το καθημερινό του πρόγραμμα για να επισκεφτεί την "ερωμένη" του, όπως αλλιώς αποκαλούσε τη θάλασσα.
Αυτή η φορά ήταν διαφορετική. Ξαφνικά σε μια στροφή του δρόμου που ήξερε τόσο καλά σαν την παλάμη του χεριού του, η αίσθηση του πετάγματος άλλαξε. Ο αέρας τώρα έπεφτε πάνω του με τρόπο διαφορετικό και το κορμί του είχε ήδη αρχίσει να βυθίζεται σε μια θάλασσα αλλιώτικη απ' αυτή που λάτρευε. Ήταν μια θάλασσα που δεν υπήρχε από πριν εκεί. Ήταν μια θάλασσα κόκκινη.
Thank you for reading this. I'd be happy if you pay a visit to my blog, @ruth-girl, and check out my educational posts and my series on bizarre natural phenomena.
Finally, the greek community of steemit is here and waiting for you to discover it! Follow the @greek-trail for daily doses of good-quality posts by wonderful writers!
Until my next post,
Steem on and keep smiling, people!
