[ART] Żabko, żabko gdzie jesteś [PHOTO]

Wiele osób ceni życie w mieście, bliskość pracy i rozrywek, sklepów i usług. Ja mam inaczej: miast, zwłaszcza wielkich (a urodziłem się w Warszawie), nie znoszę. Widzę je jako pewną aberrację, coś przeciwnego ludzkiej naturze. Zatem mogę powiedzieć, że mam wielkie szczęście żyć (od paru lat na stałe) poza miastem, a dokładniej w lesie. Moja działka położona jest dość blisko rzeczki "Rządzy" (wpływa do jeziora Zegrzyńskiego). Są więc miejsca, całkiem blisko, które są zalewowe, część tych miejsc zrobiła się nawet swego czasu małymi jeziorkami - bagniskami.

Ponieważ ludzie, a przynajmniej moja rodzina, lubią wodę, na naszej działce wykopaliśmy sobie oczko wodne. Oczko wodne, nie basen. Wiadomo zaś, że oczko wodne potrzebuje roślinek, rybek i oczywiście żabek aby nabrało odpowiedniego wyrazu i zrobił się piękny mały ekosystem. Rybki zasilające nasze oczko wzięliśmy chyba ze sklepu, a może z Mazur? nie jestem pewien, bo to było dawno temu, ale są to piękne, wytrzymałe karasie. Naprawdę są wytrzymałe, ale to może temat na inny wpis. Były też jakieś kolorowe rybki, ale te raczej szybko znikają, mieliśmy też 3 amury, ale w tym roku wylądowały na talerzu (pyszne!). Roślinki różnie, część ze sklepu, część z nad jezior i część z nad Rządzy, jak również wspomnianych bagienek. I stamtąd również wzięliśmy pierwsze nasze żaby wodne. Było ich tam naprawdę całe mnóstwo. Piękny widok i piękne dźwięki. Kumkanie, pluskanie, bzyczenie owadów i ważek, a nad tym jeszcze ptasie śpiewy - symfonia natury :)

Nasze oczko najwyraźniej im podpasowało, bo po pierwszej zimie wróciły i nawet było ich z czasem coraz więcej. Nie wiem czemu niektórzy ludzie nie lubią płazów czy gadów, to na prawdę piękne i urocze stworzenia. Widuję też czasem u nas jaszczurkę, albo zaskrońca, jak można tych pięknych stworzeń się bać, albo brzydzić? Dotykaliście kiedyś węża? Ma naprawdę przyjemną skórę, polecam.

Wracając do żabek, było ich naprawdę sporo i nawet się mnożyły co było dla mnie powodem do radości. Jednak nic nie trwa wiecznie, wszystko się zmienia i od jakiegoś czasu (2-3 lat), widzę naszych żabek coraz mniej (nie tylko u nas, ale w okolicy). Niestety nie wiem czy to wina tego że tak chyba ze dwa - trzy lata temu było sucho i te małe jeziorka powysychały na pewien czas, czy to może owe zaskrońce nam powyżerały większość żab, czy to może coś innego... Musicie bowiem wiedzieć, że nasza spokojna okolica jest coraz liczniej odwiedzana i zaludniana przez miastowych (he he tak jakbym sam nim nie był ;)). Chcą odpocząć na łonie natury. Nie dziwię się im, miasta to straszne miejsca, tylko czemu nie szanują lasu do którego przybywają?

Jestem zasadniczo gorącym przeciwnikiem ekoterrorystów, ale jak widzę egoistycznych, głupich ludzi, którzy śmiecą, brudzą, niszczą i to bez jakiegoś uzasadnienia to aż się we mnie gotuje. Człowiek powinien "panować", powinien "czynić sobie ziemię poddaną", ale po to by ona była jeszcze piękniejsza. Człowiek powinien być ogrodnikiem świata, a nie szarańczą, która zostawia po sobie wyeksploatowane do cna ziemie zasypane odpadami. Winą za to obarczam miasta, to że ludzie żyją z dala od natury, nie czują jej i nie rozumieją. Żyją w tych betonowych dżunglach, wielkich molochach, które odcinają nas od prawdziwego świata...Nie mamy więc uczuć dla tego co żyje w lesie, na łące, w rzece i jeziorze. To tylko eksponat, obrazek, dobra miejscówka na wywczas. Przecież jak wyrzucę papierek na ulice, to przyjdzie śmieciarz i posprząta. No nie, w lesie nie przyjdzie... Proszę, korzystajmy z darów natury, ale z rozsądkiem, z uczuciem, z miłością! Bo nie zostanie nam nic prócz betonu, asfaltu i plastiku... nie będzie żabek, które tak pięknie kumkają w letnie wieczory...